Μια επιστολή απ το παρελθόν, προς τους νεότερους Αναρχικούς (του χτες, του σήμερα, του αύριο)

Η παρακάτω επιστολή που συντάχθηκε από τον Ελιζέ Ρεκλύ απευθυνόταν στους συντάκτες της εφημερίδας la Huelga General της Βαρκελώνης, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να απευθύνεται σε κάθε νεότερο αναρχικό/αντιεξουσιαστή.

Πριν την παράθεση της επιστολής όμως, λίγα βιογραφικά στοιχεία...

Tο όνομα του Ελιζέ Ρεκλύ δεν είναι σίγουρα το πρώτο που συναντά κάποιος ο οποίος μελετά τον αναρχισμό. Ενώ κυκλοφορούν σε πάρα πολλές γλώσσες μεταφρασμένα κείμενα των Μπακούνιν και Κροπότκιν, δεν συμβαίνει το ίδιο με του Ρεκλύ. Ακόμα και οι μελετητές της αναρχικής σκέψης και δράσης ελάχιστα έχουν ασχοληθεί με τον Ρεκλύ, σε σχέση με τους δύο ρώσους αναρχικούς. Το κενό αυτό φαίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν αναλογιστούμε ότι ο Ελιζέ Ρεκλύ συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που γοητεύουν: θεωρητικός, οργανωτής, επαναστάτης του οδοφράγματος, επιστήμονας διεθνούς κύρους. Μια απάντηση γύρω από την παραμέληση του γάλλου αναρχικού δίνει ο ιστορικός του αναρχισμού George Woodcock, γράφοντας ότι ο Ρεκλύ απέφυγε επιμελώς να γίνει έμβλημα του αναρχισμού όπως άλλοι, διατηρώντας πάντα ένα χαμη-λό προφίλ και παραμένοντας ένας σύντροφος ανάμεσα σε άλλους συντρόφους.Σ’ αυτό συναινούν πολλές μαρτυρίες, οι οποίες αναφέρουν ότι επρόκειτο για έναν σεμνό αγωνιστή, που προσπαθούσε να αποφεύγει την αυτοπροβολή και αναλάμβανε την οποιαδήποτε αποστολή, όσο ασήμαντη κι αν ήταν.

Αντιγραφή από  Ελευθεριακή σκέψη 

 Ο Ελίζε Ρεκλύ γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου στο Σαν Φόυ λα Γκράντ στη νοτιοδυτική Γαλλία . Ο πατέρας του ήταν προτεστάντης πάστορας, έτσι ο Ρεκλύ. ήρθε από νωρίς σε επαφή με τη θρησκεία . Σε νεαρή ηλικία και μετά από φοίτηση σε θρησκευτική σχολή επέλεξε να γίνει πάστορας .Παρόλα αυτά η επαφή του με τις προυντονικές και σοσιαλιστικές ιδέες όπως και το έντονο ενδιαφέρον για τις επιστήμες τον οδήγησαν σχετικά γρήγορα στο δρόμο της επιστήμης. Η σχέση του πάντως με τη θρησκεία αξίζει να σημειωθεί διότι μας δείχνει πως ο Ρεκλύ ήταν βαθύς γνώστης της χριστιανικής θεολογίας και επομένως η έντονη κριτική του προς το χριστιανισμό και γενικότερα τη θρησκεία δεν ήταν αποτέλεσμα επιφανειακής και πρόσκαιρης αντίδρασης , αλλά αντίθετα προϊόν σοβαρής κριτικής και προβληματισμού.

Πέρα από αυτά πρέπει επίσης να πούμε πως από μικρός ήρθε σε επαφή με τη φύση την οποία λάτρευε και εξερευνούσε όλα τα χρόνια της ζωής του. Η οικειότητά του με τη φύση και η αγάπη του για τις επιστημονικές μελέτες τον έφερε σε επαφή με τη νεοεμφανιζόμενη τότε γεωγραφική επιστήμη. Για πολλά χρόνια δούλεψε ως δάσκαλος και ως συγγραφέας τουριστικών οδηγών γεωγραφικού περιεχομένου. Με αφορμή αυτά ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου (Λατ. Αμερική , Η.Π.Α κλ) τα οποία και μελέτησε . Τα αποτελέσματα των επιστημονικών του μελετών και η σταδιακή έκδοση των ογκωδών του έργων του πρόσφερε κύρος στους επιστημονικούς κύκλους της Ευρώπης και μεγάλη αναγνώριση από το αναγνωστικό κοινό (μιας και τα έργα του έχαιραν μεγάλης αποδοχής ). Μεταξύ των σπουδαιότερων έργων του ήταν η «Παγκόσμια Γεωγραφία» και το «ο Άνθρωπος και η Γη».

Με το αναρχικό κίνημα ο Ρεκλύ συνδέθηκε πριν ακόμη αυτό συγκροτηθεί καλά καλά ως τέτοιο. Συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες της Α Διέθνους στην γαλλική της πτέρυγα καθώς και στη Διεθνή Συμμαχία (την αδελφότητα που είχε ιδρύσει ο Μιχαήλ Μπακούνιν τη δεκαετία του 1860). Πήρε ενεργό μέρος στην Παρισινή Κομμούνα του 1871. Με την καταστολή της φυλακίσθηκε για αρκετό καιρό πληρώνοντας ακριβό τίμημα. Ήταν από τους λίγους επιζήσαντες κομμουνάρους που δεν αποκήρυξαν την πίστη τους στην Κομμούνα . Όταν αποφυλακίσθηκε βοήθησε και μέσω του επιστημονικού του κύρους και μέσω διαλέξεων ώστε να απελευθερωθούν όλοι οι κομμουνάροι και να μην ξεχαστεί το έργο τους. Μέχρι τα τελευταία του παρέμεινε πιστός στις αναρχικές ιδέες τις οποίες δεν παρέλειπε να διαδίδει δημοσίως.

Πέθανε το 1905

Αντιγραφή από : Βραχόκηπος

Προς τους συντάκτες της la Huelga General στη Βαρκελώνη
Βρυξέλλες, 4 Δεκ. 1901.
Aλληλογρ. III:238-240.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Έχουμε μια βαθιά ριζωμένη συνήθεια να μεγαλοποιούμε τόσο τις δυνάμεις μας όσο και τις αδυναμίες μας. Κατά τη διάρκεια επαναστατικών περιόδων, φαίνεται πως οι περισσότερο μικρές μας ενέργειες έχουν ανυπολόγιστα μεγάλες συνέπειες. Από την άλλη πλευρά, σε περιόδους στασιμότητας, αν και μπορεί να είμαστε εξολοκλήρου αφιερωμένοι στο έργο μας, όλη η ζωή μας φαίνεται άγονη και άχρηστη, και μπορεί ακόμη να αισθανόμαστε παρασυρμένοι από τους ανέμους της αντίδρασης.

Τι πρέπει να κάνουμε τότε προκειμένου να διατηρήσουμε το πνευματικό μας σθένος, την ηθική μας ενέργεια, και την πίστη μας στον καλόν αγώνα;

Έρχεστε σε μένα ελπίζοντας να αξιοποιήσετε την πολύχρονη εμπειρία μου με τους ανθρώπους και τα πράγματα. Έτσι, ως μεγαλύτερος σας δίνω την εξής συμβουλή:

Μην φιλονικείτε ή ασχολήστε με προσωπικές επιθέσεις. Ακούστε τα επιχειρήματα των άλλων ανθρώπων πριν προβάλετε τα δικά σας. Μάθετε πώς να παραμένετε σιωπηλοί και να σκέφτεστε. Μην προσπαθείτε να κερδίσετε σε μια λογομαχία εις βάρος της δικής σας ειλικρίνειας.

Μελετάτε με σύνεση και επιμονή. Ο μεγάλος ενθουσιασμός και η αφοσίωση που φτάνει στο σημείο να διακινδυνεύεται η ζωή κάποιου δεν είναι οι μόνοι τρόποι προκειμένου να υπηρετηθεί μια υπόθεση. Είναι ευκολότερο να θυσιαστεί η ζωή κάποιου από το να γίνει όλη η ζωή του ένα παράδειγμα για τους άλλους. Η συνειδητή επαναστατικότητα δεν είναι μόνο ενός ανθρώπου μόνο συναίσθημα, αλλά και λογικής, για την οποία κάθε προσπάθεια να προωθήσουμε τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη στηρίζεται σε ακριβή γνώση και εκτενή κατανόηση της ιστορίας, της κοινωνιολογίας, και της βιολογίας. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να ενσωματώσει τις προσωπικές του ιδέες στο ευρύτερο πλαίσιο των ανθρωπιστικών επιστημών, και διατηρείται στον αγώνα απ’ την τεράστια δύναμη που κερδίζει μέσα από την πλατιά του γνώση.

Αποφύγετε την υπερεξιδίκευση. Oύτε με τις πατρίδες ούτε με τα κόμματα [ni aux patries aux partis]. Μην είστε ούτε Ρώσοι, Πολωνοί ούτε Σλάβοι. Να είστε μάλλον, άνθρωποι της αλήθειας, απαλλαγμένοι από κάθε σκέψη ιδιαίτερων συμφερόντων, και από σπεκουλαδόρικες ιδέες σχετικά με τη φύση των ανθρώπων, είτε Κινέζων, Αφρικανών, είτε Ευρωπαίων. Ο πατριώτης καταλήγει πάντοτε να μισεί τον ξένο, και χάνει την αίσθηση της δικαιοσύνης που άναψε κάποτε τον ενθουσιασμό του.

Μακριά απ’ όλα τα αφεντικά, τους ηγέτες, και εκείνους που αντιμετωπίζουν τη γλώσσα σαν να ήταν Αγία Γραφή. Απορρίψτε τέτοια ειδωλολατρία και δώστε αξία στα λόγια ακόμη και των πιο στενών σας φίλων ή του σοφότερου καθηγητή μονάχα για την αλήθεια που θα βρείτε σ’ αυτούς. Εάν, αφού έχετε ακούσει, έχετε ακόμα κάποιες αμφιβολίες, στραφείτε μέσα σας και επανεξετάστε το θέμα προτού πάρετε την τελική απόφαση.

Έτσι θα πρέπει να απορρίψετε κάθε αυθεντία, αλλά και να τρέφετε ένα βαθύ σεβασμό για όλες τις αληθείς πεποιθήσεις. Ζήστε τη δική σας ζωή, αλλά επιτρέψτε και στους άλλους την απόλυτη ελευθερία να ζήσουν τις δικές τους.

Αν ριχτείτε στη σύγκρουση προκειμένου να θυσιάσετε τον εαυτό σας για λογαριασμό των ταπεινωμένων και των καταπιεσμένων, αυτό είναι ένα πολύ καλό πράγμα, σύντροφοί μου. Αντιμετωπίστε το θάνατο αρχοντικά. Αν προτιμάτε να αναλάβετε αργή και υπομονετική δουλειά για λογαριασμό ενός καλύτερου μέλλοντος, αυτό είναι ακόμα καλύτερο πράγμα. Κάντε το στόχο της κάθε στιγμής μιας γενναιόδωρης ζωής. Αλλά εάν επιλέξετε να παραμείνετε φτωχοί μεταξύ των φτωχών, εν πλήρη αλληλεγγύη μ’ εκείνους που υποφέρουν, ας λάμψει η ζωή σας σαν ευεργετικό φως, ένα τέλειο παράδειγμα, ένα καρποφόρο μάθημα για όλους!

Γειά σας, σύντροφοι.
Ελιζέ Ρεκλύ.

Μετάφρ. aixmi

Αντιγραφή από  : Athens Indymedia